22:15 #Wahran
@demlenmisSiirler
(391)
✨ İZLERİN İZSİZLİĞİ ✨
"beni en çok Sen susturdun, adını söylemeden"
Adı olmayan sevgiyi, en derin suskunlukla ördün.
"hiçliğinle çoğaldım, seni tanımadan"
Varlığın değil, yokluğunla anlam kazandım.
bir hiçtin... ama izdin, ötesiz"
Ontolojik bir paradoks hissiydin, yok ama, iz bırakmış.
@demlenmisSiirler
"içimdeki boşlukla örtündün, bilmeden"
Varlığın bilinçsiz ama tamamlayıcı bir dokunuşu oldun.
"yokluğundan sessizlik biçtim kendime"
senin metaforunla “örülmek” eyleminin uzantısı gibi.
"beni zaman gibi unuttun, hatırlanmadan"
zaman imgesine paralel bir unutuluş yaptın
"bir anı gibi geçtin, yaşanmadan"
Yaşanmamışlıkla gelen iz bırakma sandın.
@demlenmisSiirler
